Մենք ապրում ենք այն իրականության մեջ, որտեղ ամեն օրը մի նոր հնարավորություն է, սակայն, մենք չենք ապրում: Մենք գիտենք, որ երկար ենք ապրելու ու դադարում ենք ապրել: Մենք չենք ապրում մեր օրերը, մենք չենք գունավորում այն մեր կարողություններով: Մենք միշտ ապրում ենք միայն անցյալով: Իրոք սիրում ենք անցյալով ապրել: Չենք նայում ապագային, չենք նկատում ինչ է կատարվում մեր շուրջն աշխարհում: Իհարկե հիշենք ու հարգենք անցյալը, հարգենք նաև ներկան, բայց չէ որ կյանքը վառ գույների կարիք ունի: Իսկ այն չի երանգավորվի այնքան ժամանակ միչև մենք չորոշենք ապրել գունավոր ու պարզ կյանքով: Մենք չենք ապրում այնպես, որ սիրենք կյանքը, որ ամեն օրը կանչի մեզ: Մենք ապրում ենք երազանքներով, բայց ոչ՝ նպատակներով: Իսկ նպատակներն են, որ կանչում են մեզ, որ կյանքը իմաստավոր են դարձնում: Մենք ապրում ենք առանց շտապելու, շա՜տ սովորական այս անսովոր աշխարհում:
Նյութի հեղինակ՝ Միլենա Պողոսյան