Վաղ մանկուց ես հետևում եմ, թե ինչպես են երկնքում սավառնում աղանիները: Ձմռանը նրանք նման են հեռվում պարող փաթիլների, գարնանը՝ սպիտակ թիթեռների, քանի որ նրանց նման գեղեցիկ են: Աղավնիները զարդարում են երկինքն իրենց ներկայությամբ: Ամռանը նրանք նման են անուշաբույր ծաղիկների, որոնց քամին վեր է տարել: Նրանք գեղեցիկ են, քանի որ խորհրդանշում են խաղաղություն, ազատություն և սեր: Նույնիսկ աշնան գորշ անձրևներն ու քամիները չեն կարող խամրեցնել աղավնիների գեղեցկությունն և վեհությունը մեր կյանքում:
Նյութի հեղինակ՝ Անի Եիսաղղոլի