Մենք բոլորս ապրում ենք սովորական կյանքով, ունենք նույն խնդիրները։ Մենք համարյա իրարից չենք տարբերվում։ Երբեմն թվում է, որ յուրաքանչյուր մարդու կյանք առանձնահատուկ է, անկրկնելի, գեղեցիկ: Բայց այդպես չէ։Մենք ացնում ենք նույն ճանապարհով, որով արդեն անցել են: Երանի նրան, ով կարողանում է ապրել՝ ուշադրություն չդարձնելով մարդկանց առաջացրած խնդիրներին: Երանի նրան, ով իսկապես հաճույք է ստանում կյանքից և ուղղակի ապրում է: Ես միշտ զարմացել եմ՝ տեսնելով այդպիսի մարդականց։ Մեծամասնությունը նրանց տարօրինակ է համարում, իսկ ես կարող եմ ասել, որ նրանք իսկապես առանձնահատուկ են: Երանի՜ մի պահ մարդկությունը դա հասկանա և սկսի ուղղակի ապրել:
Նյութի հեղիանկ՝ Կարեն Մարգարյան